Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Nog geen twee weken nadat Joost me had verbannen, was ik al een dossier op de planken van de sociale dienst en het advocatenbureau. Voor de beide instanties betekende ik het zoveelste echtscheidinkje dat moest worden afgehandeld. Voor mijzelf was het een ingrijpende, allesverwoestende en mensonterende ervaring, die dwars door mijn ziel sneed en waarvan de littekens nooit meer echt zijn genezen.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Vandaag is een van de meest dierbare mensen die ik ken uit mijn leven verdwenen. De opa van mijn dochter, mijn ex-schoonvader is vannacht overleden. Wat nu nog overblijft zijn dierbare herinneringen, die ik mijn leven lang zal blijven koesteren.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Bij de officiële opening van de nieuwe kantine en kleedkamers van voetbalclub NWC in Asten zag ik afgelopen vrijdagavond alleen maar glunderende gezichten. Wat was iedereen trots op dit mooie bouwwerk. En dat mag ook, want het ziet er echt prachtig uit. Een mooi stukje samenwerking tussen NWC, de gemeente, de sponsors en de leden/vrijwilligers van de voetbalclub heeft zijn vruchten afgeworpen.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Sanne, een meisje met een lieve glimlach. Sanne, een meisje dat maar elf jaar oud mocht worden. Sanne, een meisje dat een warm gevoel bij ons achterlaat. Sanne, een meisje waar we nog vaak aan terug denken.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Laat ik het maar meteen opbiechten: ik houd niet van voetbal. Maarrrrr.... als Nederland tijdens een EK of WK speelt, begint mijn Oranjehart toch een beetje harder te kloppen en slaat langzaam maar zeker de Oranjekoorts ook bij mij toe.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Vandaag heb ik mijn dochter en haar gezin uitgezwaaid. Ze gaat op vakantie. Niet zo heel ver weg en al helemaal niet met het vliegtuig, maar toch. Ik heb heel bewust afscheid van haar genomen en onze drie kleinkinderen van tien, acht en twee jaar, extra stevig en lang geknuffeld. De oudste keek me een beetje vragend aan, die voelde wel dat het anders was dan anders. Maar toen ik zei dat ik het nu een week zonder hun kusjes en knuffels moest doen, leek ze tevreden met het antwoord. Toen ik mijn schoonzoon nogmaals op het hart drukte vooral toch voorzichtig te rijden, had hij het door. Ja, de vliegramp met de MH17 heeft heel wat teweeg gebracht.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Het meest bizarre waar ik ooit over heb geschreven? Over die vraag hoef ik niet lang na te denken. Dat is het verhaal over een nogal speciale wc-pot. Dit toilet is te vinden in het zusterklooster van ons dorp. Het onderwerp was blijkbaar belangrijk genoeg om op de voorpagina van het ED te belanden. Tja, soms moet je als tekstschrijver overal schijt aan hebben.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Ik krijg ze maar niet uit mijn hoofd, de beelden van die eindeloze stoet rouwauto's, de kisten, de tranen en het verdriet. Die duizenden mensen langs de route, de bloemen, de stille tochten. Het doet me zo goed, maar tegelijkertijd voel ik me zo vreselijk machteloos, zo verdrietig.

Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief

Schrijven is echt een hobby van me, ik kan er alles in kwijt, ook mijn gevoelens.  Omdat ik best wel een bewogen leventje achter de rug heb, ben ik bezig daar een boek over te schrijven. Gewoon voor later, voor mijn dochter en mijn kleinkinderen. Misschien wil ik het boek ooit wel uit laten geven, maar of het daar goed genoeg voor is? Lees en oordeel, zou ik zeggen.