Het is nog even wennen, het werken aan mijn nieuwe boek. Ik moet me nog helemaal inleven in het verhaal en dat valt niet mee. En dus ga je schaven en knutselen aan de tekst, net zolang totdat het precies wordt zoals je het voor ogen hebt. De eerste pagina heb ik dan ook helemaal weer op zijn kop gezet, met dit als resultaat. Opmerkingen hoor ik graag.
Vol ongeloof en met wijd open ogen staarde Amber naar haar telefoon. Dit kon niet waar zijn, ze zag spoken, dat moest haast wel. Ze knipperde een paar keer met haar ogen en toen dat niet hielp, wreef ze er met haar vrije hand keihard doorheen. Maar er veranderde helemaal niks op haar telefoon. Het ding brandde in haar hand en met een boog gooide ze hem op haar bed. In paniek begon ze rondjes te lopen door haar kamer, terwijl ze nerveus met haar handen door haar blonde haren woelde. Haar hersenen draaiden op topsnelheid, maar ze begreep er helemaal niets van. Hoe kon dit nu gebeuren? Wie zou zoiets nu doen? Thomas? Haar Thomas? Dat kon toch niet waar zijn? Opnieuw pakte ze haar telefoon, maar alles zag er nog precies hetzelfde uit.
Langzaam voelde ze het bloed uit haar hoofd wegtrekken. In haar oren klonk een donderend geraas en haar hele lichaam begon te trillen. Het zweet brak haar uit en alles tolde om haar heen. Geluidloos zakte ze in elkaar en haar telefoon gleed zachtjes uit haar handen.
Hoe lang ze op de vloer van haar kamer had gelegen, wist ze niet, maar toen ze zich weer herinnerde wat er was gebeurd, schoot ze als een speer overeind. Ze speurde om zich heen naar haar telefoon en vond die uiteindelijk onder haar bed. Met trillende handen probeerde ze haar pincode in te toetsen, maar dat mislukte. Na een tweede poging verscheen het startscherm op haar telefoon. Ze slaakte een diepe zucht voordat ze opnieuw met haar vinger op het icoontje van WhatsApp tikte.
Haar maag kromp ineen toen het bericht haar opnieuw aanstaarde vanaf haar telefoon. Bevend als een riet drukte ze op “bericht verwijderen”, maar het was al te laat. Het kwaad was al geschied. Huilend liet ze zich op haar bed vallen en dook diep weg in haar kussen.
