Ster inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactiefSter inactief
 

De politieke partijen Algemeen Belang en CDA uit mijn eigen dorp voelen er niets voor zich aan te sluiten bij de protesten tegen de uitvoering van het Kinderpardon door staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid en Justitie. Zelfs onze eigen burgemeester liet weten dat hij de protestbrief van enkele burgemeesters tegen de uitvoering van het Kinderpardon niet had ondertekend.

Onze burgervader vindt dat het geen lokaal probleem is. (!) Bovendien hebben volgens hem de meeste burgemeesters uit deze regio de brief ook niet ondertekend. (!) De oppositie had een motie ingediend waarin de gemeenteraad gevraagd werd zich aan te sluiten bij de protesten tegen de uitvoering van het Kinderpardon. Een woordvoerster van Algemeen Belang vindt echter dat als Teeven heeft zitten knoeien, de gemeenteraad met een motie zijn onhandigheden niet hoeft op te lossen. Ook het CDA sloot zich hier bij aan. De CDA-woordvoerder zei letterlijk: "het gaat niet om kinderen uit dit dorp, waarom moeten wij er dan iets mee?"

Toen ik dit las in een plaatselijk weekblad liepen de rillingen over mijn rug. We kunnen en mogen onze ogen toch niet sluiten voor deze problematiek? Het gaat om kinderen. Kinderen die zelf nooit de beslissing hebben genomen om naar Nederland te vluchten. Kinderen die hier zijn opgegroeid en niets of nauwelijks iets meer hebben met hun geboorteland. Vaak zelfs hun moedertaal niet eens (meer) spreken. Kinderen die hier naar school gaan, hier hun vriendjes hebben, zich hier veilig voelen en hier thuis zijn.

Of kinderen nu vijf jaar onder rijkstoezicht hebben gestaan of onder toezicht van de gemeente, wat maakt het uit. Een kind dat hier helemaal ingeburgerd is, knikker je niet zomaar het land uit. Hans Martijn Ostendorp, burgemeester van Bunnik, begrijpt dat. Hij riep dan ook zijn collega-burgemeesters op te protesteren tegen de huidige uitvoering van het kinderpardon. Alle burgemeesters en gemeenteraden zouden hier massaal op moeten reageren en hun protest keihard moeten laten horen in Den Haag. Het gaat om kinderen. Waren kinderen niet onze toekomst?

Staatssecretaris Teeven blijft ondertussen onvermurwbaar. Hij houdt zich halsstarrig vast aan het regeerakkoord. Foei, meneer Teeven. Durft u wel! Tegen kinderen nota bene!